Za dużo anime XDD

Zdecydowanie naoglądałam się za dużo anime. Znaczy się, ja wiem, że dużo oglądam (bo anime jest takie super, i je kocham ^o^) no ale zdarza się, że już całkowicie przedawkuję. I wtedy zaczyna mi się śnić po nocy. Wczoraj znowu zrobiłam mini rewatcha „Pandora Hearts”. I drugą część "Boso przez Hiroszimę" Oczywiście się znowu popłakałam. Tak, tak, wiem, płaczę prawie na wszystkim…. Wracając do Pandory – miałam jakiś pokręcony sen, taki totalnie pokręcony, i na pierwszy rzut oka nie ma nic z tym wspólnego. Ale – dla tych co serię oglądali, ma dużo. No bo przeprowadziłam się do jakiegoś miasta (swoją drogą było tam fajne pole słoneczników xD) i tam była jakaś taka rodzina, co mieli dziwny zegar (nie, nie kieszonkowy, taki stojący na komodzie) i on powodował jakieś różne dziwne rzeczy. Już nie pamiętam dokładnie, bo kochana mamusia obudziła mnie telefonem…. I jeszcze byli jacyś podejrzani ludzie, i ceremonia (a nie mówiłam, że Pandora?). No i pod koniec coś było, że najmłodszy syn z tej rodziny się gdzieś przeniósł (on wyglądał jak Oz, serio). I ja go chciałam ściągnąć z powrotem, wiedząc, że nie trafi do tego samego punktu w czasie. Kurczę, serio, chyba przedawkowałam. Ale nic z tym, dzisiaj znów to kończę. Tylko endingu drugiego niezbyt nie lubię… T_T  Pierwszy był lepszy. Zdecydowanie, i miał fajną animację, tylko ciężko się śpiewało. Ale drugi za bardzo nie pasuje. Przynajmniej mamy jeszcze porywisty opening. Nach;3
Dobra, koniec ględzenia o Pandorze. Powtórka 25 odcinka Durarary czeka ;P *otaku mode on* XD

No i rozdzialik 8 DRRR, by było pod temat tego co zaraz mam zamiar sobie obejrzeć! ;3

Dziennik Kidy Masaomiego
Nigdy nie chciałem pisać tego badziewia, ale czasy się zmieniły..
Przedwczoraj Shizuma nie dała sobie wiele wyjaśnić. Gdy tylko potwierdziłem iż założyłem Żółte Szaliki i kiedy to miało miejsce, uciekła do domu. Ale najgorsze było jej spojrzenie sprawiające wrażenie zagubionego. W dodatku nie było jej wczoraj i dziś w szkole. Martwię się, a nie odbiera telefonu oraz nie otwiera drzwi, gdy do niej pukam. Uch, cały mój luz zniknął, przez jedną przeciętną dziewczynę. O tak Masaomi, pięknie żeś się wpakował z tymi wszystkimi sytuacjami, lepiej być nie mogło.
Ale wracając do tematu… Żywię cichą nadzieję, że Hanazono kiedyś znajdzie i przeczyta ten dziennik, więc wyjaśnię jej całkiem to, czego wcześniej mi nie dała. Tak więc, przynaję, że to ja założyłem Żółte Szaliki. Ale było to tylko po to by ją chronić, po tym co zrobili jej idioci z Niebieskich Kwadratów. Więc jeśli poczuła się urażona to… PRZEPRASZAM DO CHOLERY, ŻE SIĘ MARTWIĘ I PRÓBOWAŁEM COŚ ZROBIĆ BY JĄ CHRONIĆ! GDYBYM WIEDZIAŁ, NIGDY BYM SIĘ W TO NIE MIESZAŁ!
Znów puszczają mi emocje… Cały czas chodzę wkurzony, byle co potrafi mnie zirytować. No nic… 
                                                   ~*~
Blondynka stała już dobre parę minut przed drzwiami Masaomiego, z ręką zawieszoną w powietrzu, tuż przed drzwiami. W końcu westchnęła i zapukała. Odczekała chwilę, a gdy miała już odejść, drzwi się otworzyły i stanął w nich Kida.
-Shizuma? – zapytał, jakby nie dowierzał własnym oczom.
-Nie, duch. – odparła spokojnie. – Jasne, że ja. Wpuścisz mnie?
-Jasne. – przesunął się, by zrobić przejście, po czym zamknął drzwi. – Co cię tu sprowadza?
-Po pierwsze przyszłam po lekcje, bo jutro już idę do szkoły. A po drugie to chcę przeprosić za to, że wtedy tak poszłam do domu bez słowa. – lekko spuściła głowę.
-Nic się nie stało.. – uśmiechnął się szeroko chłopak i wyciągnął plecak. – A co do lekcji…
Zaczął podawać dziewczynie wszystko co było. Zajęło im to sporo czasu, jednak w końcu się z tym uporali.
-Dziękuję. – powiedziała w końcu chowając swoje podręczniki do torby i wstała, szykując się do wyjścia. Ale chłopak chciał by jeszcze została, toteż w akcie desperacji zaproponował herbatę. Dziewczyna pokiwała głową i teraz siedzieli w kuchni przy małym stoliczku, naprzeciw siebie.
-Co do Szalików, to… – zaczął niepewnie Masaomi.
-Musimy o tym mówić? – przerwała.
-Tak, bo nie wyjaśniłem wszystkiego. Założyłem ten gang z jednego powodu.
-Jakiego? – zapytała, a w jej oczach pojawiła się ciekawość.
-Ponieważ… Chcę cię chronić. – słychać było wyraźnie wahanie w jego głosie. Nie był pewny jak zareaguje dziewczyna, w końcu była znana ze swej gwałtowności.
-K..Kida, ale przecież.. – ku zaskoczeniu chłopaka, nie wybuchnęła, tylko zaszkliły jej się oczy. W głowie, ze śmiechem zauważył, że jest to pewnie tsundere – tylko udaje twardą. Och, jakże cieszył się, że chwilami można z niej czytać jak z otwartej księgi!
-Tak? – spojrzał na nią uważnie. Jednak trzeba było uważać, zawsze mogła zachować się zupełnie nieobliczalnie i zepsuć.. jakże romantyczny nastrój tej chwili.
-Dziękuję. – powiedziała cicho, niemal niesłyszalnie. – Jesteś pierwszą osobą, która się o mnie troszczy. Oficjalni przyjaciele? – wyciągnęła drżącą dłoń w jego stronę.
-Przyjaciele. – uścisnął jej dłoń. Zaczęło trwać milczenie, które podbudowywało rosnące napięcie. By je rozładować dodał – I widzisz, naprawdę cię lubię, a minęło mniej niż miesiąc.
-Och, ja powiedziałam tylko, że za miesiąc to będzie prawdą, a nie, że dopiero mnie polubisz, a to stanowcza różnica! – zaśmiała się.
-Ja to jednak uważam, że i tak nie miałaś racji! – zaprzeczył radośnie. Zaczęli się przekomarzać po przyjacielsku, a wszystkie problemy odłożyli na bok. Jakże beztroskie było ich życie w tej chwili~!       

PS: wiem, że coś krótkie te rozdziały, ale już niedługo mam zamiar wprowadzić w życie nowe plany czyli: opublikować nowe opko znów DRRR!, ale moim zdaniem lepsze niż te poprzednie (bo najwięcej rozdziałów i nawet podrozdziałów do niego napisałam, ale w szczegółową tematykę wprowadzę, gdy zacznę publikować)..... co do drugiego planu to muszę dogadać się z ekipą Kate, Maggie i Sandri, lecz na razie to sekrecik (aczkolwiek informuję, że coś się kroi w naszych główkach, a przynajmniej w mojej ^^). Na razie jednak następna notka jeszcze zapowiada się w takim stylu jak ta - wytrzymajcie to jakoś XDDD

 Na dopełnienie notki nowy krótki filmik z DRRR! Tak, wiem, wiem - mam na to anime fazę od Sylwestra i nadal mi nie mija, ale może to nawet i dobrze;-)))