Nienormalna filozofia Aggie-chan

Nienormalna filozofia Aggie-chan (daję tu też tytuł na wszelki wypadek gdyby znów się nie pojawił XD)

Bo by wypadało powiedzieć, co mi się narodziło ostatnio w mojej zakręconej głowie na, którymś nudziarskim wykładzie z filozofii. A poza tym to mi się nudzi, i muszę coś ze sobą zrobić, zanim siądę do moich nowo przybytych trzech tomów „Love Hina” (ostatnio zaczęłam to sobie kolekcjonować) ;3

1. Nie trzeba rozumieć, trzeba akceptować.
2. Mnie NIE MA, ale i tak musicie akceptować, że jestem.
3. Gdyby mi się chciało podbiłabym świat. Ale jestem zbyt leniwa.
4. Wszystko jest możliwe. To tylko kwestia czasu.
5. Co mają wspólnego kruk i biurko? No jasne, że drzewo!
6. Problemem rzeczy genialnych, jest to, że powstały w określonym czasie, i nikt już tak samo genialnych nie wymyśli.
7. Wszystko ma sens, nawet rzeczy bez sensu. To ludzie są zbyt ograniczeni.
8. Bajki dla dzieci są mądrzejsze niż wszystkie poradniki. Tylko trzeba umieć je czytać.
10. Jeżeli ktoś obrazi moje ulubione anime, to zaklątwuję.

Punktu dziewiątego nie ma, bo zapomniałam, co miało w nim być.

A teraz wytłumaczenie:
1. To jest bardzo mądra zasada. Tylko nauczyciele jej nie akceptują, i zmuszają do rozumienia, co tak naprawdę wcale a wcale potrzebne nie jest.
2. Tego sama nie rozumiem. Ale to bardzo fajne stwierdzenie jest.
3. No bo wszyscy mogą wszystko, tylko są za leniwi. Nie, to nie kwestia pieniędzy, ani niczego. To zwykłe lenistwo jest.
4. Nawet w lotto można wygrać, tylko trzeba grać wystarczająco długo.
5. To jest odpowiedź zastrzeżona. Ja ją wymyśliłam, i jest moja. Bo na dziwne pytania najlepsza jest jeszcze dziwniejsza odpowiedź.
6. Przykład: „Alicja w Krainie Czarów” jest genialna, bo powstała właśnie w danym roku, danego miesiąca i dnia, w określonych okolicznościach. Ile by nie próbować, a przecież próbowali – kolejnej genialnej książki o Alicji nie będzie, bo nie ma odpowiednich warunków do jej powstania (takich jak były, gdy powstała). Rozumiecie? :P
7. Święta prawda. Nawet mój bełkot ma sens.
8. Chodzi mi tylko o wybrane bajki. O Andersena, „Kubusia Puchatka”, „Alicję…” itd. Ja je czytam i od razu czuję się mądrzejsza. A poradników raczej nie czytam, bo nieraz trafiam na głupie.
10. To jest moje Święte Prawo. I kiedyś naprawdę zaklątwowałam. Tak, to jest słowo przeze mnie wymyślone, i ja go użyłam pierwsza, i sobie zastrzegam do niego prawa. Zaklątwować – rzucić klątwę. Kiedy Pewien Idiota z mojej poprzedniej szkoły czyli licealnej zniszczył moją ukochaną DVD (na szczęście to nie było anime tylko film Avatar), życzyłam mu złamania nogi. Zgadnijcie jak się skończyło? ^o^

Dziś rozdzialiku DRRR! nie będzie, bo notka i tak wyszła całkiem długa przez te wszystkie przemyślenia XDD

Ale za to dodam filmik z Gravitation, który ostatnio znalazłam w otchłani mojego dysku: